مارادونا به صندلی ریاست فیفا چقدر نزدیک است ؟

رویای یک نابغه با گذشته‌ تاریک　

حالا که بلاتر صندلی فیفا را ترک کرده، بازار انتخابات ریاست داغ شده است. همه آنهایی که پیروزی مرد سوئیسی را در انتخابات چند هفته قبل قطعی می‌دانستند و خودشان را کنار کشیدند، اکنون در راه بازگشت به انتخابات هستند و علاوه بر افرادی چون میشل فن پراگ هلندی، دیوید ژینولای فرانسوی و چند چهره دیگر، ستاره‌های فوتبال جهان از جمله زیکو هم به این فهرست اضافه شده‌اند. در این میان، نام مردی وجود دارد که به کارهای عجیبش عادت کرده‌ایم و البته آنها را دوست داریم.

کد خبر: ۸۱۳۰۷۰

چند روز قبل، نیکولاس مورالس، خبرنگار اروگوئه‌ای رویترز در گزارشی عنوان کرد: «او به من گفته که می‌خواهد رئیس فیفا شود و به من دستور داده این خبر را اعلام کنم. وقتی از او درباره نامزدهای ریاست فیفا پرسیدم، او به من گفت خودم یکی از آنها هستم.» مورالس از قول دیه‌گو مارادونا 54 ساله این خبر را اعلام کرد، یکی از بهترین بازیکنان فوتبال دنیا که اکنون کنار زیکو برای صندلی ریاست فیفا رقابت دارد. همین ماه بود که نیکولاس مادورو، رئیس‌جمهور ونزوئلا از دیه‌گو مارادونا به عنوان رئیس آینده فیفا یاد کرده بود؛ اظهارنظری که بعید نیست به واقعیت نزدیک شود. این در حالی است که مارادونا در حین دستگیری سران فیفا در اظهارنظری جنجالی عنوان کرده بود از افشای فساد فیفا لذت می‌برد.

انتخابات آینده

دیگر نامزد جدید ریاست فیفا موسی بیلیتی، رئیس اتحادیه فوتبال لیبریاست. بنابر گزارش گاردین، انتخابات آینده فیفا اواسط ماه دسامبر برگزار می‌شود، اگرچه هنوز تاریخ دقیقی برای آن اعلام نشده و برخی برگزاری آن را در سال 2016 می‌دانند. از میان نامزدهای گذشته امکان دارد شاهزاده علی بن حسین اردنی که در انتخابات ماه می ‌نزدیک‌ترین رقابت را با سپ بلاتر برای جلوگیری از کسب پنجمین عنوان ریاست وی داشت، بار دیگر به صحنه رقابت بازگردد. این در حالی است که هنوز میشل فن پراگ و لوئیز فیگو خبری رسمی برای اعلام نامزدی مجدد خود منتشر نکرده‌اند.

کار سخت مارادونا

مارادونا هم مانند دیگر نامزدهای فیفا نیاز دارد در این مدت توجه پنج کنفدراسیون پنج قاره را به خود جلب کند. برای او کسب حمایت هر پنج قاره می‌تواند کار دشواری باشد؛ اما این اولین چیزی است که برای رسیدن به ریاست فیفا و سایر نامزدها نیاز دارند. بیشترین احترامی که برای مارادونا قائل می‌شوند، به خاطر نبوغ فوتبالی اوست، اما همه می‌دانند که او خارج از زمین فوتبال شخصیتی شورشی و پرخاشگر دارد و نمی‌تواند برای فوتبال قضاوت خوبی داشته باشد. شاید در تاریخ فوتبال، نامی بزرگ‌تر از مارادونا وجود نداشته باشد، اما حضور در عرصه دیگری از صحنه رقابت فوتبال می‌تواند در نوع خودش جالب باشد. ابتدا باید پنج کنفدراسیون از نامزدی وی حمایت کنند و در مرحله بعد نیاز دارد تا از آزمون سلامت فیفا عبور کند؛ آزمونی که با توجه به اتفاقات اخیر در فیفا و همچنان گذشته پرحاشیه مارادونا، می‌تواند برای او یکی از دشوارترین مراحل باشد. مارادونا اکنون علاوه بر حمایت ونزوئلا، می‌تواند روی حمایت کوبا هم حساب باز کند. زننده گل مشهور به «دست خدا» در جام جهانی 1986 یکی از حامیان فیدل کاسترو است و به طور معمول به این کشور سفر می‌کند. مارادونا ماه آوریل به یکی از رسانه‌های آمریکایی گفته بود :«بدون شک ما شانس خوبی برای از پیش رو برداشتن بلاتر داریم.»‌

دلایلی برای جنجال مارادونا در فیفا

حالا که بلاتر از فیفا خارج شده، فوتبالی‌ها اصلا دوست ندارند یک نسخه دیوانه‌تر از بلاتر را به عنوان رئیس فیفا ببینند. او شاید رویای نشستن روی صندلی ریاست فیفا را داشته باشد، اما برای خیلی‌ها این مساله می‌تواند خنده‌دار باشد، چراکه این اتفاق را شدنی نمی‌دانند. اکنون دلایلی داریم تا بدانیم اگر مارادونا به فیفا بیاید، چرا اوضاع از این که وجود دارد، پیچیده‌تر شده و این نهاد با مشکلی جدی‌تر مواجه می‌شود.

1 ـ محاسبه گلی که با دست زده شد: مردی که سال‌های زیادی با این دروغ که در بازی مقابل انگلستان در جام جهانی 1986 از دستش برای گلزنی استفاده نکرده، زندگی کرده است. او حتما برای خودش دلایلی دارد که برای به ثمر رسیدن آن گل خدا دخالت کرده و با این دلایل خودش را در همه این سال‌ها راضی نگه داشته است. او درباره آن گل در سال 2004 گفت: «ما برای همه اتفاقاتی که افتاده، به خاطر رنجی که به مردم آرژانتین وارد کردند، بازیکنان انگلیس را مقصر می‌دانیم. پیش از بازی می‌گفتیم فوتبال نمی‌تواند برای جنگ مالوین کاری انجام دهد، اما همه می‌دانیم که چقدر کودک آرژانتینی مانند یک پرنده تیر خوردند و کشته شدند. این یک انتقام از انگلیس بود.» تصور کنید وین رونی در بازی مقابل تیم ملی آلمان با دست توپی را وارد دروازه حریف کند و آن را به انتقام خدا از آلمانی‌ها به خاطر حادثه حمله منچستر نسبت بدهد. این اتفاق در فوتبال درست نیست. فوتبال باید خودش را دور از سیاست نگه دارد.

2‌ـ عملکرد اقتصادی مشابه بلاتر: بلاتر پس از رسوایی فساد مالی فیفا مدعی شد، نمی‌توانست به افرادی که با پول فیفا در تماس بودند، چشم بدوزد. حال مردی می‌خواهد جانشین بلاتر شود که خودش از نظر اقتصادی بدنام است و وضعیت باثباتی ندارد. گزارش رسانه‌های ایتالیایی می‌گوید: «مارادونا در دوران حضورش در ایتالیا با مشکلات مالیاتی زیادی مواجه بود و گفته می‌شود بین سال‌های 1984 تا 1991 که در ناپولی بازی می‌کرد، ده‌ها میلیون دلار بدهی بالا آورده است. »‌‌ اکنون بلاتر خود بخشی از حلقه معاملات سران فیفا برای واگذاری حق امتیاز میزبانی و حق پخش تلویزیونی است، اما او آن‌قدر باهوش بود که در برای چند‌ سال این مساله را پنهان کند. این در حالی است که مارادونا چنین هوشی برای کار با پول ندارد. او حتی ممکن است با این پول‌ها گردنبندی طلا سنگین‌تر از جام جهانی بر گردن بیندازد.

3 ـ یک مرد جنجالی: مارادونا طی سال‌های گذشته بارها مورد مجازات قرار گرفته است. 11 سال قبل او به یک خبرنگار تیراندازی کرد که نتیجه آن دو سال زندان بود. این تنها گوشه‌ای از مشکلات اخلاقی و جنجال‌های بازیکن اسطوره‌ای فوتبال دنیا بوده است. بنابراین چنین شخصی نمی‌تواند رئیس فیفا باشد.

4 ـ گذشته تلخ: بدترین دوران زندگی مارادونا زمانی سپری شد که پس از جام جهانی 1994 تست نمونه دوپینگ او به علت استفاده از ماده ممنوعه اندروفین مثبت اعلام شد. او در آن مسابقات گل خارق‌العاده به ثمر رساند و پس از آن با چهره‌ای جدید مقابل دوربین شادی گل‌ عجیبی برگزار کرد؛ اتفاقی که باعث شد ظن‌ها و محرومیت احتمالی وی افزایش یابد. این در حالی بود که او سال 1991 به خاطر حمل کوکائین و استفاده از آن در ایتالیا، به مدت 15 ماه با محرومیت مواجه شده بود. او اگرچه سال‌های زیادی را با اعتیاد دست و پنجه نرم کرده اما زمانی خطرناک‌تر می‌شود که در کنار پول قرار بگیرد. پول می‌تواند او را از هر چارچوب و قانونی خارج کند. او 10 روز قبل از تائید نامزدی خود فرصت دارد تا از آزمون سلامت فیفا عبور کند، اما اگر مارادونا از این مرحله عبور کند، باید روی این بخش از فیفا تجدید نظر شود و خود آن مورد آزمون سلامت قرار بگیرد.